در این سبک عظمت مقیاس ، سادگی فرم های هندسی ، جزئیات یونانی و رومی و استفاده چشمگیر از ستون ها مطرح بوده. جنبش نئو کلاسیک تا امروز نیز الهام بخش معماران بوده و در ایالات متحده و اروپا رونق یافته است.
سبک معماری نئو کلاسیک سه نوع عمده دارد.
از سبک معابد باستان تقلید می کنند. پانته آ پاریس که براساس پانتئون در رم و موزه بریتانیا با الهام از یونان در لندن ساخته شده است ، نمونه هایی از این دست است.
این بنا ها از ویلاهای آندره پالادیو ، معمار رنسانس ایتالیا در قرن شانزدهم الهام گرفته شده اند : او از ساختمان های یونان باستان و روم الهام گرفت. در انگلیس ، معمار رابرت آدام خانه های زیادی را به سبک نئو کلاسیک طراحی کرد که تحت تأثیر سبک پالادیان بودند.
مستطیل یا مربع دارای سقفهای مسطح و نمای بیرونی هستند که ستون های تکراری را به نمایش می گذارند و ظاهری شبیه بلوک تزئینی ( block-like ) را ایجاد می کنند.
در ادامه هشت نکته که باید در مورد سبک معماری نئو کلاسیک بدانید را بررسی میکنم ؛ همراه ما باشید.
سبک نئو کلاسیک اگرچه تحت تأثیر معماری باروک و روکوکو بود ، بسیار متفاوت بود. ساختمان های نئو کلاسیک بر دیوار های بلند و سقف های مسطح تأکید داشتند در حالی که معماری باروک و روکوکو دارای تزئینات و مجسمه سازی بود. ویژگی بارز معماری نئو کلاسیک استفاده از عناصر کلاسیک رومی و یونانی بود.
در سال ۱۷۵۵ ، یوهان یواکیم وینکلمن ، منتقد هنر آلمانی ، کتابی را با توجه به باستان شناسی منتشر کرد. مطالب کتاب وینکلمن رئوس سبک نئو کلاسیک را مشخص کرد و از هماهنگی ، تناسب ، تقارن قدردانی می کند.
به گفته او ، کمال و زیبایی از ذهن انسان نشأت گرفته و نه از جهان طبیعی. فلاسفه یونان باستان اولین کسانی بودند که این ایده را بیان کردند.
کارهای ویتروویوس ، معمار رومی قرن اول قبل از میلاد ، کمک و نفوذ بزرگی برای نئو کلاسیک ها بود. ایده های او در مورد تناسب و تقارن در کار آن ها تأثیرگذار بوده و در بسیاری از ساختارهای کشف شده در قرن هجدهم دیده می شود.
پالادیو از Vitruvius ‘De Architettura را می توان به عنوان پایه و اساس مطالعه فرم های کلاسیک استفاده کرد.
کاوش در پمپئی ( شهر سوخته ای در ایتالیا ) و هرکولانوم (شهری باستانی در ایتالیا ) و کشف مجدد معماری یونان باستان بر علاقه به باستان شناسی و باستان گرایی تأثیر گذاشت. این سبک بر استفاده از شکل ظاهری و استحکام تأکید دارد.
آن ها فضای داخلی را با وسایل تزئینی منفرد ، مانند گلدان و کامو تزئین کردند. الهام گرفتن از پمپئی منجر به معرفی مجدد سیستم شبکه ای جاده ها در برنامه ریزی شهری شد.
سبک معماری نئو کلاسیک در لندن و پاریس کاملاً مد شده بودند و این دو شهر مهم اروپایی به مراکزی برای این سبک معماری تبدیل شدند.
این سبک به تدریج در شرق اروپا و شرق گسترش یافت. امپراتوری روسیه در حال گذراندن دوره ای از “غرب زدگی” بود و این سبک را که در آن زمان در اروپای غربی محبوب ترین بود ، پذیرفت
روسیه قرن هجدهم نئوکلاسیسیسم را پذیرفت و تمام ساختمان های سن پترزبورگ ، پایتخت جدید ، را به این سبک ساخت.
اولین دوره پالادیان ، حدود ۱۷۰۰-۱۷۵۰ بود. این دوره به این دلیل نامگذاری شد که مستقیماً از طرح های Palladio الهام گرفته شده است. این کار توسط معماران انگلیسی Inigo Jones و Colen Campbell آغاز شد Chiswick House London یکی از مشهورترین نمونه های این سبک است.
سپس ، از سال ۱۷۵۰ ، “نئوکلاسیسیسم بالا” یا غالباً نئوکلاسیسیسم متفاوت با پالادیانیسم وارد شد. این دوره به جای اینکه فقط سبک تحت تاثیر معماری رومی باشد از ساختمان های یونانی نیز الهام گرفته است.
سبک معماری نئو کلاسیک در ایالات متحده آمریکا ریشه گرفت. آمریکایی ها به سرعت و قبل و بعد از انقلاب خود شیفته نئوکلاسیسیسم شدند و این سبک به یک نماد برای ملت آمریکا تبدیل شد. همه این ها به این دلیل است که بنیانگذاران تمدن جدید قاره آمریکا با مردم روم باستان یک وسواس داشتند.
از دیگر دلایل محبوبیت این سبک در امریکا این بود که روم باستان نمونه ای عالی از یک جمهوری مهم در تاریخ غرب بود و اولین مهاجران به آمریکا نیز همین را می خواستند.
سبک معماری نئو کلاسیک برای اولین مهاجران آمریکایی مهم بود. توماس جفرسون به عنوان یک معمار شناخته شده و محبوب نقش زیادی در استقلال آمریکا داشت. او یکی از مهمترین معماران آمریکایی بود که برای اولین بار از این سبک به عنوان پیوندی بین اندیشه های دولت آمریکا و روم باستان استقبال کرد.
یکی از تلاش های قبلی وی در طراحی یک ساختمان نئو کلاسیک ، خانه خودش است که Monticello نامیده می شود.