همانطور که قبلتر هم گفتیم ، عمل پیوند استخوان در صورت تایید پزشک معالج ، پیش از ایمپلنت انجام میشود. ابتدا فرد بیمار به دندانپزشک مراجعه میکند تا عفونت دندان تشخیص داده شود.
در صورتی که شرایط برای ایمپلنت دندان مهیا باشد، این عمل مستقیما توسط پزشک انجام میگیرد؛ اما اگر استخوان زیر لثه دندان آسیب دیده باشد و به دلیل عفونت بالا شکسته و مستهلک شده باشد، قبل از آن ، ابتدا پیوند استخوان انجام می شود.
پیوند استخوان در ناحیه فک ، پیوندی است که در آن استخوان آسیب دیده از زیر دندان عفونتی خارج و استخوان جدید جایگزین خواهد شد. این استخوان جدید یا از بدن شخص مراجعه کننده یا از منابع خارجی به اندازه استخوان آسیب دیده در زیر لثه تامین می شود.
این پیوند با روش های مختلفی انجام می شود . این روش ها عبارت اند از :
شایع ترین روش در پیوند استخوان ، سوگت گرافت است. هدف از این نوع پیوند ، محافظت از استخوان آلوئولار و جلوگیری از آسیب دیدن آن است. در این روش ، استخوان جدید را مستقیما داخل سوکت قرار میدهند و یک پایه محکم برای کاشت دندان ایجاد می کنند.
بعد از بهبود یافتن بافت این ناحیه ، سوکت در جای خود محکم می شود. بین 4 تا 6 ماه طول می کشد تا استخوان جدید با قسمت قبلی جوش بخورد و فرآیند ایمپلنت را بتوان آغاز کرد.
در اثر تصادف یا ضربه محکم ، آسیب شدیدی به بخشی از فک و دندان وارد می شود و ممکن است استخوان آن قسمت از بین برود.
برای انجام پیوند استخوان فک در ایمپلنت ، پزشک از ناحیه پشتی فک ، مقداری استخوان خارج و در ناحیه آسیب دیده جایگذاری می کند. این جایگذاری با پیچی از جنس تیتانیوم محکم می شود و دندانپزشک بعد از ترمیم بافت استخوان و لثه، فرآیند ایمپلنت را انجام می دهد.
گاهی استخوان فک بیمار به اندازه لازم پهن نیست که بتواند ایمپلنت را نگه دارد. به همین دلیل از استخوان خود بیمار برای افزایش پهنای فک استفاده می کنند تا این فرآیند ادامه یابد.
فک بالا به آن اندازهای که باید پایدار و محکم نیست که بتواند به تنهایی ایمپلنت را نگه دارد. در این موارد ، از استخوان اسب برای انجام پیوند استخوان فک استفاده می شود.
استخوان اسب به دلیل شباهت های زیادی که با استخوان انسان دارد ، برای پیوند مورد استفاده قرار می گیرد. این جراحی در حفره سینوس انجام می شود تا استخوان بعد از پیوند بتواند بهتر رشد کند.
این نوع پیوند ممکن 4 تا 9 ماه طول بکشد و بعد از طی شدن این دوره و ترمیم بافت ها ، فرآیند ایمپلنت انجام می شود.
پیوند استخوان فک ، روشی رایج برای تثبیت بافت استخوان فک است. در حین جراحی ایمپلنت ، دندانپزشک یک سوراخ کوچک در استخوان فرد بیمار ایجاد میکند تا آن را نگه دارد.
یک پایه تیتانیومی کوچک در این سوراخ قرار میگیرد تا دندان مصنوعی روی آن سوار شده و محکم شود. برای جایگذاری این پایه تیتانیومی ، باید فک به اندازه کافی پهن و محکم باشد تا دندان مصنوعی روی آن سر نخورد و کج نشود.
در این مرحله اگر استخوان فک به دلیل عفونت تخریب شده باشد از پیوند استخوان استفاده می شود؛ زیرا اگر استخوان فک ترمیم نشود ، فشار وارده روی فک در اثر جویدن مکرر افزایش می یابد و می تواند به ایمپلنت دندان آسیب برساند. و نتیجه این آسیب دیدن نیز افزایش خطر شکستن آن است.
زمانی که دندانپزشک تشخیص میدهد بافت استخوانی فک برای نگهداری از ایمپلنت و تحمل فشار آن در دراز مدت، مناسب نیست پیوند استخوان در ایمپلنت را به بیمار پیشنهاد می کند.
استخوانی که برای پیوند تهیه می شود ممکن است از بدن اجساد ( قسمت فک جسد ) ، حیوانات ، خود فرد بیمار یا به صورت مصنوعی تامین شود. در بعضی موارد ، میزان آسیب به قدری بالا است که استخوان طبیعی انتخاب مناسبی نیست و دندانپزشک از استخوان مصنوعی برای پیوند استفاده می کند.
در یک جراحی کامل پیوند استخوان و ایمپلنت ، مراحل به صورت زیر است: