دار قالی یک چهار چوب مستطیل یا مربع شکل از جنس چوب یا فلز است که گاها بخش های دیگری مانند نیمکت و پایه نیز به آن اضافه می کنند. ساختار این دار نسبتاً ساده و مشابه دار قالی های اولیه است. با این حال ، از دار بافندگی گلیم و جاجیم پیشرفته تر هستند.
در گذشته مردم با استفاده از چوب ، دار قالی می ساختند و برای خود و بعد ها برای امرار معاش به بافتن فرش می پرداختند. امروزه که دستگاه های قالی بافی ماشینی و فرش های ماشینی پا به بازارها گذاشته اند ، ارزش و قیمت فرش های دستبافت افزایش پیدا کرده است.
ابعاد استاندارد دار قالی با توجه به نیاز خانه های ایرانی در سایزهای بسیار کوچک برای بافت قالیچه های پادری و کوچک تا ابعاد بسیار بزرگ برای بافت فرش های بسیار بزرگ در نظر گرفته شده اند.
دار قالی در سه نوع افقی ، عمودی و مکانیکی وجود دارند که نوع افقی آن قدمت بیشتری دارد. دار قالی عمودی امروزه از کاربرد و محبوبیت بیشتری در میان فرش بافان برخوردار است. با این حال دار قالی های افقی نیز کاربرد خود را از دست نداده است و در میان عشایر و مردمان ترکمن همچنان مورد استفاده قرار می گیرد.
دار قالی افقی یا زمینی در میان آثار باستانی موجود در موزه نیز یافت می شود. این نوع دار قالی از جنس چوب ساخته می شود و به اندازه ۳۰ – ۳۵ سانتی متر توسط پایه ها از زمین فاصله می گیرد.
این دار به دلیل مساحت بالایی که دارد ، متأسفانه فضای زیادی را اشغال می کند. بنابراین ، معمولاً از دار قالی زمینی نمی توان برای بافت فرش های بزرگ استفاده کرد. طول دو قسمت سردار و زیردار ۱.۵ برابر عرض قالی است.
دار قالی عمودی یا ایستاده بعد از دار افقی ساخته شده و معایب آن را از بین برده است. این دار قالی از زمین و دیوار به عنوان دو تکیه گاه برای ایستادن بهره می برد و فضای زیادی از محیط را در برنمی گیرد.
انواع دار قالی عمودی شامل دار ثابت ، دار فندک دار ، دار کرمانی (دار گردان ) و دار تبریزی هستند که هر یک از آن ها دارای ویژگی های خاص خود است.
در این نوع دار ، بخش پایینی راست روها ۴۰ سانتی متر در زمین فرورفته و ثابت می شوند. بافت قالی قابل حرکت نیست و نیاز است تا بافنده به منظور بافتن رج های بالاتر و با استفاده از نردبان هایی که به دو طرف دار بسته می شوند، ارتفاع خود را افزایش دهد. از دار ثابت اغلب به منظور بافت تابلو فرش استفاده می شود.
رایج ترین نوع از انواع دار قالی در میان قالی باف ها ، دار قالی تبریزی است که به دلیل قابلیت تحرک سردار ، نیازی به جابجایی بافنده نیست. در ساختار دار تبریزی ، چله ها به دور سردار و زیر دار پیچیده می شوند و پیچ و مهره های سردار ، امکان شل کردن دار و سپس محکم کردن آن پس از فرستادن بخش بافته شده به قسمت پشتی را به بافنده می دهد.
به این ترتیب ، می توان فرشی به اندازه دو برابر ابعاد استاندارد دار قالی استفاده شده را با استفاده از دار تبریزی بافت. دار تبریزی کوچک را از فلز و انواع بزرگ آن را برای سهولت در جابجایی از جنس چوب می سازند.
سردار و زیردار در دار قالی کرمانی توسط یک اهرم دور محور خود می چرخند و با شروع پیاده سازی نقشه بر روی چله ، چله های بافته شده به تدریج از روی سردار بازشده و روی زیر دار پیچیده می شوند.
به منظور شل و سفت کردن چله ها از اهرم هایی استفاده می شود که بافنده آن را از میان یکی از دو سوراخ عمود بر هم موجود در سردار عبور می دهد و به صورت مداوم می کشد.
بعد از سفت شدن تار ها ، سر اهرم به پایین راست روها مهار می شود. این نوع دار قالی محدودیت هایی در مقایسه قسمت بافته شده و بخش در حال بافتن ایجاد می کند و بافنده نمی تواند تا زمان تکمیل و باز کردن قالی ، آنچه بافته شده است را ببیند.
این نوع دار قالی را بیشتر در میان مناطق غربی ایران می توان مشاهده کرد. دار قالی فندک از دو میله موازی تشکیل شده است که توسط پیچ به سردار متصل می شوند. چله ها در این نوع دار ، از روی فندک عبور می کنند.
به منظور راحتی بیشتر بافنده و قابل استفاده شدن دار برای افراد معلول و نابینا ، دار قالی مکانیکی ساخته شده است. دار مکانیکی تمام نقص های دارهای قالی را از بین برده و تمام مراحل را آسوده تر کرده است تا سرعت بافت در عین کاهش آسیب به بافنده میسر شود.
سردار : در بخش فوقانی ، سردار قرار می گیرد که مهارکننده چله است.
زیر دار : در قسمت پایینی سردار ، زیردار قرار می گیرد که مانند سردار به منظور نگهداری چله در نظر گرفته شده است.
راست روها : دو تیرک عمودی که در دو طرف دار قالی به منظور نگهداری سردار و زیردار تعبیه شده اند ، راست رو نام دارند.
چوب کوجی : چوب کوجی را معمولاً در دار ثابت می بینیم که آن را به منظور جلوگیری از کج شدن فرش ، در میانه های دار و جلوی چله تعبیه می کنند.
چوب هاف : چوب هاف قابل تحرک به بالا و پایین است و پودکشی را تسهیل می بخشد. این چوب را در لابه لای چله ها قرار می دهند که می تواند از زیر سردار تا پشت چوب گوجی جابجا شود.
گوه : در جایی که سردار و زیر دار به راست روها متصل می شوند ، وسیله ای به نام گوه قرار دارد که شل و سفت کردن چله ها را امکان پذیر می کند. گوه اغلب در دارهای چوبی دیده می شوند.